Ontwikkelen in een flow
Een gesprek met de Hogere begeleidster van het Wholism Project.
Zondag 20 januari 2019
Als je je met behulp van het Wholism Project ontwikkelt, dan merk je vaak dat je systeem zo blij is dat een bepaald probleem met behulp van een behandeling is opgelost, dat je systeem direct daarna een nieuw probleem naar voren schuift, zodat dat andere probleem ook opgelost kan worden.
Je systeem vraagt als het ware direct de aandacht voor het volgende probleem dat bijvoorbeeld in een volgende laag in je systeem opgeslagen is.
Dit kan jou het gevoel geven dat je nooit eens rustig kunt genieten van de vooruitgang die je geboekt hebt, want je wordt je direct bewust van de volgende problematiek.
De wijsheid van jouw systeem geeft echter duidelijk aan dat het beter voor je is om niet op je lauweren te gaan rusten, maar direct door te gaan met je ontwikkeling.
Daar zit een diep verlangen achter om je van de kosmische nacht te bevrijden en naar de kosmische dag te gaan.
Dit is één van de redenen waarom de Hogere begeleiders van het Wholism Project gekozen hebben voor het systeem van Trajecten.
In een Traject ontvang je bijvoorbeeld behandelingen in een continue stroom, in de vorm van bouwsteentjes.
Je ontvangt deze elementen van de behandelingen in een doorgaande stroom, een flow, waardoor je op een heel vloeiende wijze begeleid wordt in jouw persoonlijke ontwikkeling.
Je ontvangt deze maatwerk begeleiding van de kosmische dag Aartsengelen, die het Wholism Project begeleiden.
Wij, Bas en Maria, vroegen de vrouwelijke Aartsengel die de kosmische dag begeleidt en het Wholism Project leidt, om hier wat meer over te vertellen.
Waarom is het niet goed om na het oplossen van een bepaalde problematiek eerst een tijd te genieten van het resultaat voordat je de volgende problematiek aanpakt?
Is het niet mogelijk om het iets rustiger aan te doen en eerst een tijd te genieten van het resultaat van het oplossen van een specifieke problematiek? Ontwikkelen kan anders zo aanvoelen als ‘hard werken’.
Lieve Bas en Maria,
Ik vind het leuk om daar wat meer over te vertellen. Het is een heel interessant onderwerp dat mij zeer na aan het hart ligt. Mensen begeleiden in hun ontwikkeling naar de kosmische dag is mijn passie.
Via het Wholism Project wordt pionierswerk verricht. De mensen die nu met behulp van Trajecten aan hun ontwikkeling werken, zijn ook echt pioniers die als eersten de kosmische dag in gaan.
Dit zijn moedige mensen met een groot verlangen naar de kosmische dag.
Dat spreekt mij aan, om deze mensen te begeleiden in hun eerste schreden naar en in de kosmische dag.
Mensen die openstaan voor werkelijke verandering, die niet terugdeinzen voor wat zij na hun barre tocht door de kosmische nacht diep van binnen in zichzelf aantreffen.
Geen angst voor het voelen van oude pijn, omdat zij weten dat het nog eenmaal doorleven van die pijn, die pijn definitief doet oplossen.
Door het donker, op weg naar de vrijheid van het hervinden van je eigen kracht en schoonheid.
Deze mensen zijn innerlijke ontdekkingsreizigers.
Waarom kun je tijdens de ontdekkingstocht niet af en toe ergens blijven?
Jullie vraag is, waarom kun je tijdens die ontdekkingstocht niet af en toe ergens blijven, lekker uitrusten, voordat je het volgende stukje van jouw innerlijke jungle verkent?
Waarom is ontwikkelen af en toe zo hard werken?
Kan dat niet anders, prettiger, rustiger aan, alsof je op een fijne vakantie bent?
Een heel begrijpelijke vraag.
Ik weet dat jullie deze vraag niet voor jezelf stellen, maar voor anderen die met deze begrijpelijke vraag, deze verzuchting rondlopen.
Om uit de kosmische nacht te komen, is het belangrijk dat je een innerlijke koerswijziging doormaakt.
Als de ontwikkeling in de kosmische nacht bijvoorbeeld in noordelijke richting was, is de ontwikkelingsrichting in de kosmische dag in zuidelijke richting.
Alles in jou is nog gewend aan die noordelijke richting, de kosmische nacht heeft immers 300.000 jaar geduurd.
Zou je een tijdje in zuidelijke richting reizen, op weg naar de kosmische dag en je zou daarna stoppen, dan kunnen bepaalde krachten in jouw systeem het roer weer overnemen en gaat de oude bekende kosmische nacht ontwikkelingsrichting weer de boventoon voeren.
Om een koerswijziging door te voeren na zo'n lange periode, is het dus belangrijk om lekker door te stomen en te ontwikkelen in een flow.
Je geeft jezelf daarmee een duidelijk signaal: dit is de nieuwe koers, de nieuwe ontwikkelingsrichting.
Vaart en snelheid zijn belangrijk
De snelheid waarmee je je dan ontwikkelt, geeft je vleugels.
Door deze vaart wordt het ook gemakkelijker om bepaalde innerlijke problemen en blokkades op te lossen.
Je kunt dit vergelijken met het volgende beeld. Je rijdt een steile helling op met je fiets.
Zou je dat in een langzaam tempo doen, dan wordt het zwaar om omhoog te fietsen. Je krijgt dan de neiging om van je fiets af te stappen.
Rijd je heel langzaam en stap je niet af, dan is het zelfs mogelijk dat je weer naar beneden glijdt.
Rijd je echter met een grote vaart op die steile helling af, dan ben je boven voordat je het weet en kun je genieten van het prachtige uitzicht.
Vaart en snelheid werken dan ondersteunend voor jouw ontwikkelingsproces.
Zo werkt het ook met ontwikkelen. Zou je dat in een langzaam tempo doen of onderbreek je het proces steeds met een pauze, dan hapert jouw ontwikkelingsmotor en kan deze zelfs afslaan.
De kosmische nacht, waar je net uit komt, werkt in jouw ontwikkeling als de zwaartekracht, het heeft de neiging om je terug te trekken.
Terug naar het oude bekende, ook al was het een zware tijd.
Oud en vertrouwd, je weet wat je er aan hebt.
Als je je dus werkelijk los wilt maken van de kosmische nacht, op weg naar de kosmische dag, is het belangrijk dat je vaart maakt en je je ontwikkelt in een flow.
De Trajecten van het Wholism Project zorgen voor die flow, voor het juiste tempo, de juiste stroom, met de juiste volgorde van (bouwsteentjes van) behandelingen en dergelijke.
Minder verergeringen
Bas en Maria:
Is het ook zo dat je minder verergeringen krijgt als je de flow erin houdt?
Aartsengel die het Wholism Project begeleidt:
Ja zeker, dat is vergelijkbaar met die steile helling opgaan met een fiets.
Het wordt zwaarder als je langzaam fietst. De zwaartekracht krijgt dan meer grip op jou, die gaat overheersen.
Vaart geeft je kracht, een gevoel van snelheid.
Als je het vergelijkt met een stroom waarin je je laat meevoeren, dan houd je je aan de zijkant van de stroom vast aan een tak bij de oever, als je bang bent voor de ontwikkelingen, bang voor de snelheid van de stroom.
Je bezeert je echter sneller als je je aan de kant van de rivier aan takken probeert vast te houden dan wanneer je je in het midden van de rivier laat meevoeren door de stroom.
Je profiteert dan van de stroom van het water en je hoeft geen kracht te gebruiken om tegen die stroom in te gaan. Verzet en angst kosten je kracht en vergroten de kans dat je je bezeert.
Baan je ook een pad voor anderen?
Bas en Maria:
Baan je ook een pad voor anderen, vorm je een voorbeeld voor anderen als je met de stroom meegaat?
Aartsengel die het Wholism Project begeleidt:
Jazeker, dat is inspirerend, dat wordt op een ander niveau opgepikt, gezien en ervaren.
Het geeft anderen het vertrouwen dat dat goed gaat, dat dat veilig is en tot resultaten leidt.
Als je aan de kant van de stroom blijft hangen, terwijl je probeert om zelf de controle te houden, het tempo te verlagen, dan verspil je heel veel van je kracht aan die controledrang. Je kunt daar heel moe van worden.
Verzet tegen ontwikkeling maakt je moe
Ontwikkelen maakt je niet moe, maar angst, verzet tegen ontwikkeling en de neiging om koste wat kost de controle te houden, dat maakt je moe.
Meegaan in de stroom, in het midden van jouw ontwikkelingsrivier, kan soms wel eens angstig voelen, hwoeee, waar ga ik naar toe, wat is er achter die bocht, zijn daar wilde dieren die mij gaan bespringen, is daar een waterval?
Rivier van de kosmische dag
Probeer te vertrouwen op de rivier van de kosmische dag, die naar een prachtige, nieuwe wijdse oceaan leidt.
Deze rivier lijkt soms onstuimig en stroomt soms snel, maar wordt vakkundig begeleid door de kosmische dag Aartsengelen.
Natuurlijk leidt deze kosmische dag rivier jou vaak door oude uitzichten op jouw kosmische nacht jungle, waar je vroeger geleefd hebt en dat kan oude angst oproepen.
Je loopt echter niet meer door die jungle, maar vaart er veilig doorheen in het midden van de kosmische dag rivier. De tijger op de oever van de jungle kan jou niet bereiken.
Daarvoor is de stroom ook te snel.
De stroom lijkt onstuimig, soms onbesuisd, maar alles is erop gericht om jou op de juiste manier en in het juiste tempo door het oplossen van jouw problematiek te leiden.
Daarnaast krijg je op deze kosmische dag rivier, in deze stroom, ook kosmische dag gereedschap en nieuwe gaven mee. Je wordt zo goed toegerust voor deze tocht. Jouw tocht naar de toekomst.
Anderen, die op de kant blijven staan, blijven nog wat langer in de kosmische nacht jungle.
Dat lijkt ogenschijnlijk soms veiliger, omdat je elke stap zelf kunt bepalen en zelfs stil kunt staan, maar je blijft dan nog wel in de jungle en je bent dan nog niet begonnen aan de reis van de innerlijke verandering, jouw reis naar de kosmische dag, naar een nieuw landschap met nieuwe mogelijkheden.
Maak je deze tocht als één van de eersten, dan kun je in toekomstige levens ook als kosmische dag gids fungeren, voor anderen die dan aan die tocht gaan beginnen.
Ontwikkelen in een flow
Dit principe, dat de ontwikkeling richting de kosmische dag het beste verloopt in een flow met een goed tempo, is een belangrijke reden waarom we de Trajecten geïntroduceerd hebben en gestopt zijn met het geven van losse behandelingen, losse Kantelingen en Impuls oefeningen etc.
Daarnaast maken Trajecten het ons als Aartsengelen mogelijk om mensen veel persoonlijker en intensiever te begeleiden. We kunnen zo heel vloeiend maatwerk geven. Zo vloeiend als de stroom van een rivier.
De ontwikkelingen kunnen nog beter aan elk mens worden aangepast. En dat is onze uitdaging, onze passie, ons vakwerk. Daar gaat ons hart naar uit.
Wij voelen het verlangen om de mens te begeleiden op de avontuurlijke weg naar de kosmische dag.
Innerlijk avontuur
De weg naar de kosmische dag is een innerlijk avontuur. De mensen die daar als eersten aan beginnen, zijn te vergelijken met ontdekkingsreizigers. Zij ontsluiten nieuwe gebieden, onder onze persoonlijke begeleiding, waardoor je je altijd gedragen en veilig voelt, ook al is de deining soms nog zo hoog of stroomt de rivier soms wel heel hard.
Je zult ook regelmatig in rustiger vaarwater komen, elke keer als de tijd daar rijp voor is. Je zult altijd opnieuw een adempauze ervaren. De verstilling voelen van een nieuw gebied waar je arriveert. De schoonheid van dat nog onontdekte gebied dat je dan ziet. Het voelt sprookjesachtig, nieuw, onbekend en aanlokkelijk.
En elke keer zul je blij zijn dat je de tocht hebt aangedurfd. Als je voelt wat je hebt achtergelaten, hoe je bent gegroeid en hoe mooi en ongerept het gebied is waar je bent aangekomen.
Op de oevers van zo'n nieuw gebied zie je sprookjesachtige dieren, nieuwe dieren die de mens in de kosmische dag zullen begeleiden. Nieuwe planten, nieuwe vruchten die in het landschap van de kosmische dag passen.
Je begint je een nieuw mens te voelen, met nieuwe mogelijkheden. Je voelt het verlangen om het oude, dat in diepere lagen van je systeem nog in je leeft, daar nog voelbaar is, ook los te laten.
Zo voel je elke keer de wens en de moed om verder te gaan. Weer een stuk verder op de snelle stroom waarin je je verleden oplost, op weg naar de toekomst, terwijl die toekomst al voelbaar is in jou.
Leven in de jungle van het overleven
Anderen leven nog volgens de spelregels van het verleden, de spelregels van de kosmische nacht. Zij leven nog in die jungle, de jungle van het overleven, elkaar bedreigen en verzwakken. De jungle waar de angst regeert.
Zolang je de pijn niet doorleeft, de pijn die die angst veroorzaakt, blijft die angst jou besturen, zelfs wanneer je vanuit jouw maatschappelijke visie voor oplossingen vanuit liefde kiest.
Zelfs dan is die liefde een poging om de angst die nog diep van binnen in jou leeft, met een deken te bedekken. De mantel der liefde die niet werkelijk iets oplost.
Een innerlijke reis
De reis naar de kosmische dag is dus een innerlijke reis, dwars door jouw eigen jungle.
Vanuit een vernieuwd innerlijk landschap kan vervolgens een nieuwe realiteit, een nieuw landschap op Aarde ontstaan.
Het heeft dus onvoldoende zin om praktische oplossingen voor de problemen op Aarde te zoeken, zolang je die innerlijke reis niet aangaat.
Als je die innerlijke reis vanuit angst ontwijkt, zal jouw leven niet veiliger voelen, omdat de angst die diep van binnen in ons leeft, niet vanuit de buitenwereld ontstaat.
De onveiligheid op Aarde ontstaat door de angst van mensen om naar binnen te kijken, om hun eigen angst en pijn onder ogen te zien.
Een muur willen bouwen, omdat je in feite niet naar binnen wilt kijken.
De schurken die je om je heen denkt te zien, en die je uit je directe omgeving wilt weren, zijn bespiegelingen, spiegels van de donkere delen die je diep van binnen in jezelf voelt.
De wereld zal veiliger voor je gaan voelen als je niet meer bang bent voor jouw eigen innerlijke reis. En door deze reis aan te gaan, verander je jezelf en maak je zo - als innerlijk voorbeeld - op den duur ook de wereld tot een veiliger plaats.
Ik wens jullie allemaal een heel fijne en goede reis. Wij staan altijd klaar om je daarin te begeleiden met onze liefde, onze passie, ons mededogen.
We willen jou zoveel mogelijk op eigen kracht door jouw ontdekkingstocht laten gaan, zodat je je vrij en krachtig voelt en steeds meer zelfvertrouwen opbouwt. Het vertrouwen dat je er hoe dan ook altijd zelf weer doorheen komt.
Net zoals ouders hun kinderen niet helpen door alle kooltjes voor hen uit het vuur te halen, maar wel door hen te waarschuwen voor mogelijk gevaar.
Richt je dus tijdens deze reis op vertrouwen, richt je op Hogere leiding terwijl je tegelijkertijd zelfstandig bent en zelfstandig innerlijk handelt, zelfstandig jouw innerlijke stappen zet.
Dat geeft jou het meeste voldoening en de meeste kracht.