Het ontstaan van het Aquarius Labyrint
Geschreven door Bas
Toen ik een aantal jaren geleden in korte tijd drie maal achter elkaar van heel verschillende zijden labyrinten toegestuurd kreeg, wist ik dat ik daar iets mee moest doen.
Door een soort weten wist ik ook dat het een kosmische dag labyrint moest worden met in plaats van een in/uitgang een aparte in- en uitgang.
Ontwerp Aquarius Labyrint
Het tekenen ervan was veel complexer dan ik eerst dacht. Tegen mijn gewoonte in ben ik er zelfs mee gestopt, omdat het me niet lukte en heb ik het een tijd laten liggen.
Tot mijn verwondering lukte het in één keer toen ik een tijdje later, gewapend met een potlood en passer, er opnieuw voor ging zitten.
Samen met mijn toenmalige vrouw Martien heb ik, toen het Aquarius Labyrint op papier klaar was, met de armtest getest: 'Wat moeten we er mee?'
Hieruit kwam dat we dit labyrint, zo groot mogelijk, op het nog aan te leggen terras voor de voordeur van ons toen recent gebouwde huis moesten laten aanleggen.
We wonen in Portugal waar de meeste stoepen met zogenaamde 'calçadas', kleine witte, zwarte of rode blokjes natuursteen betegeld zijn.
Toen wij er eenmaal aan toe waren om het terras aan te laten leggen, heeft een man er drie dagen over gedaan om dit Labyrint - zittend op z'n knieën - aan te leggen. Hoewel het zijn dagelijks werk is om calçadas te leggen, vond hij het nog leuk ook want dit figuur had hij nog nooit gemaakt.
En toen lag het Aquarius Labyrint daar voor onze voordeur. Uiteraard gingen we het lopen, probeerden we te voelen wat het met ons deed, werd elke bezoeker verleid om het ook te lopen maar niemand voelde iets bijzonders.
Zo heeft het Labyrint er zeker een jaar of twee gelegen, terwijl Martien en ik ons zo nu en dan afvroegen: 'Waarom moesten we het aanleggen? Wat was de bedoeling hiervan?'
Activatie Aquarius Labyrint
Op 30 augustus 2007 kwam Ronnie, onze Engelse vriend, langs. Hij had gebeld dat hij in zijn time share huis in Portugal was en of hij langs kon komen.
Nu komt Ronnie nooit zonder een Hogere reden, dus we waren benieuwd.
Ronnie, met zijn accentrijke Engels, is een verhaal apart. Een beer van een kerel met een paar helder blauwe ogen, waaraan je kunt zien hoe eerlijk deze man is. We kennen hem via een Engelse vriendin en hebben meegemaakt hoe deze man zich in een razend tempo spiritueel heeft ontwikkeld.
Hij heeft in Birmingham jaren met drugsverslaafden gewerkt en op een bepaald moment zijn spirituele roeping gevolgd door van het ene op het andere moment zijn werk op te gegeven en zich volledig aan deze roeping te wijden.
Aan het begin van zijn spirituele pad vertelde Ronnie aan iedereen die maar wilde luisteren over zijn spirituele inzichten.
Zo had hij de drugsverslaafden, die hij zo nu en dan in de kroeg nog ontmoette, verteld dat je het Licht zou zien als je dood ging. Eén van hen had niet lang daarna een overdosis genomen en daardoor een bijna-dood-ervaring gehad. Toen hij Ronnie weer zag zei hij hem: "Hey, you fucking angel, you were right, I have seen the Light".
Bij de ingang hebben wij, vlak na het hek, in de calçadas het symbool van de 'human angel' laten leggen. Toen Ronnie dit zag, deed hij een meegebracht boek open en liet ons een tekening zien die hij een paar dagen van tevoren gemaakt had. Het was exact het symbool van de human angel en kennelijk een soort bevestiging dat hij bij ons moest zijn. Voor Ronnie zijn dit doodnormale zaken.
Samen met Ronnie hebben we het Aquarius Labyrint geactiveerd.
Martien wilde hem de Man-Vrouw Octaëder, die toen relatief nieuw was, laten zien. Ronnie besteedde er geen enkele aandacht aan en zei alleen maar: "Zet die maar in het centrum van het Labyrint, dan gaan we het activeren."
Terwijl we dit deden zag Ronnie een ruimteschip met Asthar en Sananda. Martien en ik keken elkaar aan want wij zagen niets. Ronnie gaf aan dat er door deze activatie een verbinding tussen Hemel en Aarde was gecreëerd.
Toen Ronnie weer naar zijn time share huis was teruggegaan, en wij min of meer gesloopt achterbleven door alle interessante verhalen die Ronnie als een waterval over ons had uitgestrooid, waren wij uiteraard heel benieuwd wat deze activatie voor krachten aan het Labyrint had gegeven.
Eerste ervaringen
Het eerste testje dat wij gedaan hebben was heel simpel.
We hebben twee glazen wijn ingeschonken en een ervan in het midden van het Labyrint gezet. De smaak van de wijn uit dit glas was duidelijk zachter geworden.
Korte tijd later moesten wij naar Nederland, wat voor Martien en mij altijd een drukke periode was om alles op tijd geregeld te krijgen.
De dag voor ons vertrek schoot het Martien in haar rug, iets dat ze uiteraard niet goed kon gebruiken zo vlak voor ons vertrek. Zij ging toen op het centrum van het Labyrint staan en heeft het Hogere om hulp gevraagd.
De pijn was van het ene op het andere moment volledig weg en is ook niet meer teruggekomen.
Meer overtuiging hadden we niet nodig.