Ontwikkelen of niet
Duidelijk is dat de beslissing om je wel of niet te ontwikkelen tot hele verschillende levenswegen leidt.
Hoe zien deze verschillende wegen er uit en wat zijn de voor- of nadelen als je je wel of niet ontwikkelt?
Deze vragen kunnen pas beantwoord worden als je eerst weet waar je nu bent, dus wat je uitgangspunt is. Waar zijn we als mensheid met onze ontwikkeling?
Uitgangspunt
We komen vanuit de 300.000 jarige kosmische nacht. Gedurende deze hele lange periode was het de bedoeling dat we ons steeds verder met de materie zouden verbinden.
Van oorsprong zijn we lichtwezens met een heel hoog trillingsgetal. Om ons met de materie te kunnen verbinden moest ons trillingsgetal omlaag.
Om dat mogelijk te maken konden we onze trauma’s alleen maar zeer ten dele verwerken.
Het enige niveau waar we onze trauma’s ten dele konden verwerken was het incarnatieniveau.
Trauma’s op onze hogere niveaus konden we niet oplossen, terwijl deze trauma’s wel direct een invloed hebben op onze incarnatie. Zelfs in ons scheppingsplan waren blokkaden ingebouwd met als doel ons trillingsgetal te verlagen.
Behalve deze individuele problematiek hadden we ook op familieniveau problematiek meegekregen om ons te helpen ons trillingsgetal te verlagen. Onze familie op Aarde had familiepatronen, waar de familiedynamiek uit voortgekomen is, die ons als het ware in een energetische kooi vasthielden.
Zelfs het scheppingsplan van onze familie op wezensniveau was ingesteld op het doel van de kosmische nacht.
Er is dus van alles uit de kast gehaald om ons te helpen met onze opdracht in de kosmische nacht. Het was kennelijk niet eenvoudig om ons als lichtwezens zo in trilling te verlagen dat we ons met de materie konden verbinden.
Het is ook ongelooflijk hoeveel pijn, emoties, woede en frustraties aan het einde van de kosmische nacht in ons verzameld is, terwijl we toch nog gezond zijn en goed kunnen functioneren. Er is maar één conclusie: Wat zijn we dan goed gebouwd!
Samenvattend is ons uitgangspunt dat iedereen een reusachtig kosmische nacht verleden met zich meedraagt met alle angsten, emoties, frustraties en niet geuite woede van dien.
Deze berg onverwerkt verleden bepaalt natuurlijk verregaand ons doen en laten, de wijze waarop we met onszelf en onze buitenwereld omgaan.
De uitdrukking ‘Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten’ klopt volledig. We gaan met de buitenwereld om, zoals onze binnenwereld eruit ziet.
De grootschalige milieuvervuiling op de wereld is een direct gevolg van dit principe.
Twee wegen
De beslissing om je wel of niet te ontwikkelen leidt tot hele verschillende levenswegen.
De keuze daarbij is, ga ik werken aan dit onverwerkte verleden of niet.
Hoe zien deze verschillende wegen er uit?
Hoe zou je weg eruit kunnen zien als je je verleden niet bewust gaat verwerken?
Je groeit op als kind, je maakt je school af, je hebt een baan, je trouwt en krijgt kinderen, je werk voelt na een aantal jaren aan als een verplichting omdat er brood op de plank moet komen, je kijkt ‘s avonds steeds vaker televisie, je huwelijk is niet meer wat het was, je leeft langs elkaar heen, je hebt vaker ruzie, je hebt je angsten, je ontwikkelt kwaaltjes en moet steeds meer medicijnen slikken.
Kortom, het leven is best wel zwaar.
Hoe zou je weg eruit kunnen zien als je je gaat ontwikkelen?
Je groeit op als kind, je maakt je school af, je hebt een baan, je trouwt en krijgt kinderen, maar tegelijkertijd voel je dat er meer is. Je begint een zoektocht in jezelf, er leven vragen in je wie ben ik, wat wil ik met dit leven, je neemt de verantwoordelijkheid voor jezelf. Hoewel je werk niet altijd leuk is, heb je als tegenhanger deze innerlijke zoektocht.
Je maakt contact met gelijkgestemden en al is het begin van de weg vaak moeizaam, voel je steeds meer ruimte om je heen ontstaan en ontwikkel je steeds meer inzichten. Dat stimuleert om verder te gaan met je innerlijke ontdekkingstocht.
Je kijkt steeds minder televisie omdat het je eenvoudigweg niet boeit, als je relatie voor dezelfde ontwikkeling kiest, dan kan de relatie zich verdiepen, is dat niet zo dan groei je steeds verder uit elkaar.
Je hebt steeds minder angsten, je overwint je patronen, je bent vitaal, je voelt je steeds meer kapitein op eigen schip.
Kortom, het leven is een uitdaging.
Uiteraard zijn dit clichébeelden en ligt het in de praktijk niet altijd zo zwart wit, maar deze beschrijvingen maken wel duidelijk wat het effect kan zijn van niet naar binnen kijken of dat wel doen.
Het achterliggende verschil tussen beide wegen
Als je je niet bewust ontwikkelt, volg je eigenlijk de weg die de maatschappij voor je heeft uitgestippeld, je volgt het gebaande pad.
Volkomen vanzelfsprekend is onze maatschappij nog gestoeld op de principes van de kosmische nacht, waarbij angst voor tekort het leidende principe was.
Onze maatschappij is er daarom op ingericht om ons op te leiden tot mensen die een bijdrage kunnen leveren aan de economische groei. Het hele schoolsysteem is hier dan ook op gericht.
De maatschappij gaat er om dezelfde reden ook nog vanuit dat we ons onverwerkte verleden maar zeer ten dele kunnen verwerken. Dit uit zich erin dat in de reguliere geneeskunde symptomen niet opgelost worden, maar onderdrukt worden (denk maar aan een pijnstiller).
Als je je onverwerkte verleden niet echt kunt oplossen, dan heeft naar binnen keren weinig zin, je ontmoet dan je eigen beperkingen maar kunt er relatief weinig aan veranderen.
De weg die de maatschappij voor je uitstippelt, is dan ook een relatief oppervlakkige weg, het is de weg van de conventies, van de omgangsvormen, van hoe het hoort. Daarom zie je ook dat er allerlei uiterlijk vermaak is gecreëerd, met als grote voorbeeld de televisie.
De weg naar binnen
De weg waarbij je je gaat ontwikkelen is de weg naar binnen. Steeds meer mensen volgen deze weg omdat zij de verandering in tijdgeest aanvoelen. Om deze reden is spiritualiteit zo ‘in’.
Er is moed voor nodig om deze weg te gaan, je wendt je daarmee af van het gebaande pad en je gaat je eigen innerlijke pad volgen. Je gaat leren luisteren naar je gevoel en je intuïtie. Die worden je kompas. Intuïtie en gevoel zijn beide vrouwelijke aspecten in ons, terwijl onze huidige maatschappij nog helemaal gericht is op het ontwikkelen van ons verstand, een mannelijke aspect.
Je innerlijke wereld is zo rijk en zo betoverend dat je om deze reden steeds minder behoefte gaat krijgen aan uiterlijk vermaak, zoals televisie.
Alternatieve heelwijzen zijn zo populair omdat zij niet uitgaan van het principe van onderdrukken, maar van symptomen werkelijk oplossen.
Korte en lange termijn
Ogenschijnlijk lijkt het gebaande pad volgen de gemakkelijkste weg. Als je iets verder kijkt, blijkt dat niet zo te zijn.
Door de enorme hoeveelheid onverwerkt verleden in ons, blijven mensen over het algemeen de eerste veertig jaar van hun leven redelijk gezond functioneren.
Daarna ontwikkelen zich vaak allerlei geestelijke en lichamelijke kwaaltjes en ziekten als je niet aan jezelf werkt. Die kunnen het leven moeizaam, pijnlijk en zelfs vrijwel ondraaglijk maken. Het leven wordt letterlijk een last.
Hoewel er moed voor nodig is om het gebaande pad te verlaten en je eigen weg te gaan, en deze weg zeker niet altijd gemakkelijk is, is het de weg van de lange termijn.
De kans dat je gezond en vitaal blijft is duidelijk groter.
Bovendien is het heerlijk een uitdaging in je leven te hebben en kapitein te zijn over je eigen leven. Het maakt het leven rijk en vervullend. Het is de weg naar werkelijk geluk en liefde.
Uiteraard kom je pijn tegen als je je onverwerkte verleden gaat oplossen, maar deze pijn is lang niet zo groot als de pijn die ziekten kunnen veroorzaken, die lijken soms onmenselijk. De pijn die je kunt voelen tijdens ontwikkelingen is voorbijgaand, terwijl die van ziekten meestal blijvend zijn en zich meestal alleen maar verergeren.
De weg naar binnen is vooral de weg van de lange termijn.
Iedereen moet een keer z’n onverwerkte verleden verwerken. Wanneer je nu de weg van het gebaande pad kiest, komt er alleen maar meer onverwerkt verleden bij.
De veranderende tijdgeest zal ons als mensheid ook steeds meer duidelijk gaan maken, dat we een andere weg in moeten slaan, de weg van de ontwikkeling.
Deze weg is niet alleen heilzaam voor onszelf, maar ook onze schitterende Aarde heeft het nodig dat wij ons gaan ontwikkelen. Dat we ons innerlijk gaan opruimen, zodat we ook onze buitenwereld niet meer onnodig vervuilen.
Waarom ontwikkelingspijn?
In de kosmische nacht hebben we een enorme hoeveelheid onverwerkt verleden opgebouwd om ons met de materie te kunnen verbinden.
Nu de kosmische dag is aangebroken is het de bedoeling dat we weer in trillingsgetal gaan stijgen, dat we ons vanuit onze verbinding met de materie weer met het Goddelijke gaan verbinden. Maar dat kan alleen als we alle ellende in ons, de zandzakjes die onze ballon hebben laten dalen, weer verwerken.
Als je dit doet kom je alle pijn en ellende die je op de weg door de kosmische nacht niet hebt kunnen verwerken, op de terugweg weer tegen. Als je op de heenweg door een tunnel bent gegaan, ga je op de terugweg ook weer door een tunnel.
Dit gebeurt ook min of meer chronologisch.
Dit onverwerkte verleden kom je dus onherroepelijk tegen als je je wilt ontwikkelen. Gelukkig zijn er mogelijkheden die de kosmische dag biedt om dit verwerkingsproces zo gemakkelijk en snel mogelijk te laten verlopen.
Kosmische dag mogelijkheden
Transmuteren is een kosmische dag mogelijkheid, waarbij je vrijwel letterlijk het licht van de dag laat schijnen over het donker in je, met andere woorden: jouw onverwerkte stukken uit de kosmische nacht.
Omdat het licht van een hogere orde dan het donker verdwijnt het donker direct.
Dat is ook het geval als je onverwerkt verleden transmuteert, behalve uiteraard als we nog iets moeten leren van dit onverwerkte verleden.
Transmutatie heeft dan nog steeds zin, omdat het onverwerkte verleden direct volledig oplost op het moment dat je geleerd hebt wat je nog moest leren. Meestal bestaat het leren van wat je er van moet leren in de kosmische dag eruit dat je het stuk onverwerkt verleden alleen nog even onder ogen moet zien.
Innerlijke tegenwerking
Angst is onze grootste vijand in dit proces, in zoverre dat we vanuit angst het innerlijke proces tegenwerken.
We zien dit heel duidelijk bij de verschillende reacties van mensen op onze behandelingen.
Als we de Verwezenlijk je Levensopdracht behandeling als voorbeeld nemen, dan zijn er mensen die op vleugels door de processen van deze behandeling heen gaan en er zijn mensen die het verlopen van het proces bemoeilijken vanuit een (onbewuste) angst om hun leerstukken nog een keer onder ogen te zien.
Hoewel het totale proces van de verwerking van het verleden dan langer duurt, is het resultaat hetzelfde, je voelt je bevrijd van een last, bent beter in jezelf verankerd, durft meer te zijn wie jij bent.
Samenvatting
We hebben in de kosmische nacht een enorme berg onverwerkt verleden opgebouwd met als hoger doel dat we ons met de materie konden verbinden.
De kosmische dag breekt nu steeds verder aan en biedt mogelijkheden om dit verleden zo snel en soepel mogelijk te verwerken.
Hoewel het moed vereist om je te gaan ontwikkelen en zo van het door de maatschappij gebaande pad af te wenden, is dit een weg die door de veranderende tijdgeest gestimuleerd wordt, waardoor steeds meer mensen op zoek gaan naar wie zij zijn en wat de zin van het leven is.
Het gebaande pad van de maatschappij volgen, lijkt ogenschijnlijk de gemakkelijkste weg maar is in wezen de moeilijkste weg, omdat het uiteindelijk het leven tot een last maakt.
Ontwikkelen daarentegen geeft je een inspiratiebron, het maakt je leven zinvol en het leven helemaal waard om geleefd te worden.
'Als je niet naar je innerlijke problemen toe gaat,
dan brengt het leven ze wel naar jou toe.'